پاورپوینت بررسی معماری مسجد امیر شکیب ارسلان اثر L.E.FT

فهرست مطالب

مقدمه

مشخصات کلي مسجد امیر شکیب ارسلان اثر L.E.FT

طرح معماري مسجد امیر شکیب ارسلان اثر L.E.FT

کانسپت طراحي مسجد امیر شکیب ارسلان اثر L.E.FT

فضاهاي مسجد امیر شکیب ارسلان اثر L.E.FT

سازه موجود مسجد امیر شکیب ارسلان

جایگاه معماری مسجد امیر شکیب ارسلان

پوشش مسجد امیر شکیب ارسلان

سازه، تزئینات، واژه ها و صوتها مسجد امیر شکیب ارسلان

در بالای مناره، کلمه الله (خدا) مسجد امیر شکیب ارسلان

قسمت زیر در ورودی مسجد امیر شکیب ارسلان

انسان در مرکز توجه میدان مسجد امیر شکیب ارسلان

ورودی مسجد امیر شکیب

انتهای مسجد امیر شکیب

هدف از ساخت این مسجد

عدنان سمور معمار لبنانی مسجد امیر شکیب ارسلان

معماری عثمانی  مسجد امیر شکیب ارسلان

جهت گیری مسجد و محراب

رنگ سفید و مینیمال بودن

میدان شهری که در مجاورت پارکینگ

تصاويرفضاهاي داخلي مسجد امیر شکیب ارسلان اثر L.E.FT

تصاويرنماهاي بيروني مسجد امیر شکیب ارسلان اثر L.E.FT

تصاويرخام ازروند طراحي وشکل گيري حجم پروژه

سايت پلان مسجد امیر شکیب ارسلان اثر L.E.FT

پلانهاي معماري مسجد امیر شکیب ارسلان اثر L.E.FT

مقطع معماري مسجد امیر شکیب ارسلان اثر L.E.FT

منابع

در بالای مناره، کلمه الله (خدا) به صورت دو محوره از عناصر مناره تا می‌شود و به یک عنصر ساختاری یکپارچه تبدیل می‌شود که به جای اینکه صرفاً یک ابزار زینتی باشد، آرمیچر فولادی شکننده را تقویت می‌کند. مناره به عنصری ضعیف تبدیل می شود که بدون این خوشنویسی از نظر ساختاری شکست می خورد و از هم می پاشد. از یک طرف، الله به شکل ثابت و تأییدی خوانده می شود، تفسیری مدرن از خوشنویسی. از سوی دیگر، خداوند به عنوان یک خلأ، غیبت مشکوک، و در عین حال برآمده از اندیشه غیر مادی و غیرقابل توصیف خداوند، با اشاره به عدم نمایندگی در اسلام خوانده می شود. همچنین ساختارشکنی کلمه از یک فراروایت به متنی است که می توان آن را از طریق ایجاد یک عدسی فیزیکی به جای یک عدسی نوری تفسیر کرد. در اینجا، متن به معنای واقعی کلمه یک ساختار است و نوشتن/خواندن بین خطوط اتفاق می افتد. خود مناره هم ارتفاع درختان اطراف است. و هنگامی که از جلو دیده می شود شفاف می شود تا با بافت آن ترکیب شود.
در زیر، در ورودی دیوار منحنی مسجد، کلمه پیکسلی و به همان اندازه ساختاری Insan (انسان) به صفحات فولادی اضافه شده است تا دیالکتیک هگلی خدا/انسان را ایجاد کند. کنار هم قرار گرفتن هر دو ایده انسانیت را به عنوان بخشی جدایی ناپذیر از معادله با خدا، در یک دیالکتیک جدید قرار می دهد و یادآور سنت انسان گرای اسلام است، همانطور که در کتاب انسان گرایی و اسلام، محمد ارکون، متکلم اسلامی مشهور به آن اشاره شده است. و گزاره ها (پاریس، ورین، 2005) که اسلام را در منشا پروژه روشنگری قرن هجدهم قرار می دهد.