دانلود تحقیق و مقاله، نقش برتر پارس

پاورپوینت بررسی و تحلیل میدان بهارستان تهران

بنای کاخ بهارستان در 1296 (ماده تاریخ : باغ ارم ) به پایان رسید. کتیبة سردر کاخ که تاریخ اتمام بنا بر روی آن نوشته شده ، اکنون در کتابخانة مجلس موجود است . همسر سپهسالار، قمرالسلطنه ماه تابان خانم (متوفی 1309)، بر ساختن آن بویژه اتاقهای اندرونی و اقامتگاه زمستانی نظارت داشت (سازمان اسناد ملی ایران ، ص 269ـ270؛ انوار، ص 44). سردر بنا دو سال بعد، به دستور سپهسالار و با نظارت بواتال و به سرپرستی استاد غلام و سنگتراشی میرزا علی اکبر، ساخته شد (وحیدنیا، ص 479؛ اصل نامه حاوی اطلاعات مذکور در موزة مجلس موجود است ). سپهسالار در همان سال درگذشت و چون فرزندی نداشت ، عمارت و باغ مذکور بدون تشریفات ضبط شد و در اختیار ناصرالدین شاه (حک :1264ـ1313) قرار گرفت . ناصرالدین شاه ، یحیی خان معتمدالملک (بعدها مشیرالدوله ) برادر سپهسالار، را مأمور نگاهداری آن کرد، و او تصرفی نیمه مالکانه نیمه مباشرانه بر بهارستان یافت (مستوفی ، ج 1، ص 499؛ در یادداشتهای ناصرالدین شاه ، از آن به عنوان خانة مشیرالدوله سخن می رود رجوع کنید به ص 24ـ25) اما همسر سپهسالار همچنان تا هنگام مرگ در اندرونی بهارستان سکونت داشت . در شمال غربی بنا نیز، وزارت عدلیه زیر نظر یحیی خان مشغول به کار بود (انوار، همانجا؛ در نقشة نجم الدوله از تهران این بخش مشخص شده است ). از عمارت بهارستان برای پذیرایی شخصیتهای برجستة خارجی یا ولیعهد، هر گاه که از تبریز به تهران می آمد، استفاده می شد (مستوفی ، همانجا). اما بر خلاف گفتة عبدالله مستوفی ، ناصرالدین شاه نبود که برای به فراموشی سپردن خاطرة سپهسالار بر این عمارت نام بهارستان نهاد، بلکه از همان ابتدا این باغ و میدان بهارستان تهران

تاریخچه میدان بهارستان تهران

مالک باغ بهارستان

طراح و فضاسازی بهارستان

تسخیر عمارت بهارستان

آتش سوزی در بهارستان

مرمت و الحاق در بهارستان

موقعیت میدان بهارستان

نخستین اقدام جدی برای محوطه سازی میدان بهارستان

منابع

 

عمارت بهارستان نامیده شد که هم وزنِ نگارستان ، باغ سلطنتی مجاور آن ، بود (انوار، همانجا). شاه ، پس از مرگ قمرالسلطنه ، اندرونی بهارستان را برای اقامت در اختیار داماد خود غلامعلی خان ، ملیجک دوم ملقب به عزیزالسلطان ، و همسر او اخترالدوله نهاد (مستوفی ، ج 1، ص 498؛ اعتمادالسلطنه ، ص 961). عزیزالسلطان نام بهارستان را به عزیزیه (به تقلید از نام نظامیه ، باغ جنوبی بهارستان ) تغییر داد و اضافاتی هر چند بیقواره در آن پدید آورد (انوار، همانجا). در این دوره ، نمای اصلی بهارستان به صورت بافتهای جناغی ـ حصیری خفته و راسته ، بدون ستون و با تزیینات گچی ساده بود که الگوهای رایج معماری ایرانی نظیر چلیپا و شکم دریده ، سه دری و... در آن به چشم می خورد (مهندسین مشاور باوند، ج 1، ص 51، 70، ج 2، ص 46).و...