*فهرست 
 
مقدمه
 
موقعیت جغرافیای
 
راه های دسترسی
 
نقشه های توپوگرافی
 
تعین قلمرو
 
اقلیم
 
منابع آب
 
جمعیت
 
میزان سواد
 
مذهب
 
بقعه
 
امکانات اداری
 
امکانات رفاهی
 
کیفیتابنیه 
اقتصاد
 
دامداری
 
لوازم کشاورزی
 
میدان اشتغال
 
امکان موانع
 
مصالح روستا 
 
معماری روستا
 
تیپ بندی
 
راه توریستی
 
جاذبه توریستی
 
*جزئیات مطالب*
 
*تالش* یا *تالیش* (به تالشی: تالیشیکا) (به فارسی: تالشستان)^[۱] نام کلی
بر مناطقی است که وطن اصلی تالشان بوده^[۲] و شامل سرزمین‌هایی است که
تالشان بیشینه جمعیت را تشکیل می‌دهند و از لحاظ تاریخی و اجتماعی جزو
سرزمین آنان باشد. تالش مشتمل بر منطقه‌ای در ایران (استان‌های گیلان و
اردبیل) و جمهوری آذربایجان (تالش گشتاسبی) است.^[۳] ^[۴]
 
منطقه تالش از سفیدرود به سوی شمال، تا جلگه ارس-کورا در جنوب جمهوری
آذربایجان؛ که در آن بخشهای آستارا، لنکران، لریک، یاردیملی، ماسالی و
جلیل‌آباد را در بر می‌گیرد، امتداد دارد به استثنای زیربخش کوچک عنبران
واقع در سوی غربی رشته کوه البرز در استان اردبیل. گروه قومی تالشی زبان،
یکی از زبان‌های ایرانی شمال غربی، در این منطقه زندگی می‌کنند.
 
 
    تالیشیکا
 
*تالش* یا *تالیشیکا* شامل مناطق زیر است
 
 
      ایران
 
تالشان بیش تر در شمال غرب ایران به صورت بومی ساکن اند و زبان آنان تالشی
است که به لهجه‌هایی مختلف تقسیم می‌شود. آنان در دو استان اردبیل و گیلان
زندگی می‌کنند.^[/نیازمند منبع/]
 
  * بخش‌هایی از خلخال و نمین
  * آستارا
  * لوندویل
  * چوبر
  * حویق
  * لیسار
  * هشتپر
  * اسالم
  * پره سر
  * رضوان شهر
  * شاندرمن
  * ماسال
  * فومن
  * ماکلوان
  * ماسوله
  * شفت
 
و بخش‌هایی از صومعه سرا و رودبار
 
 
      جمهوری آذربایجان
 
استان مغان در دوره خلفای عباسی
 
جمهوری خودگردان تالش-مغان
 
جمعیت مردم تالش در جمهوری آذربایجان بین دو تا سه میلیون^[/نیازمند منبع/]
تن برآورد می‌شود که بیش تر به صورت مهاجر در باکو زندگانی می‌گذرانند.
 
 
          گشتاسپی
 
شهرهای
 
  * آستارا
  * لنکران
  * ماسالی
  * سالیان
 
 
          مغان
 
  * شیروان
  * ساعتلی
  * بیله سوار
 
و مناطقی از ایمیشلی و صابرآباد