مطالعات معماری پایانه مسافر بری بین شهری با رویکرد معماری پایدار

  فهرست مطالب
مقدمه
تعاریف
فصل اول مطالعات پایه
بیان مسئله
اهداف
فصل دوم مبانی نظری
فصل سوم اقلیم و موقعیت قرارگیری
فصل چهارم استانداردها و ضوابط
فصل پنجم برنامه فیزیکی و ریز فضاها
فصل ششم نمونه های موردی و تطبیقی
فصل هفتم  ایده و کانسبت
حجم بنا
طراحی
فصل هشتم
پیوست معماری پایدار
فصل نهم
سازه و تاسیسات
منابع و ماخذ   
 
 

بخشی از مطلب
ترمينال به شكل امروزي مكاني است كه در شهرها كه عمليات حمل و انتقال مسافررا از يك شهر به شهر ديگر ممكن مي‌سازد. مسلم است كه شكل امروزي ترمينال در طي  گذشت زمان‌هاي طولاني و نيازهاي روز جامعه شكل گرفته است. چنانچه در مدت زمان نه چندان طولاني انتقال مسافرين توسط كجاوه و سفرهاي بياباني دسته‌جمعي انجام مي‌گرفت. اهميت بخشيدن به مسأله امنيت سفر ـ مسأله زمان وامنيت تردد و عبور و مرور كم‌كم به شكل‌گيري مسأله‌اي به نام ترمينال منجر شد كه براي شناخت بهتر اين موضوع به تاريخچه استفاده از اتوبوس و حمل و نقل مسافر در كشور را مورد بررسي قرار مي‌دهيم.

تاريخچه استفاده از اتوبوس
اولين اتومبيل‌هايي كه به ايران وارد شدند سواري‌هاي فورد كروكي كلاپي با لاستيك توپر بودند كه ساعتي 40 كيلومتر حركت مي‌كردند و چون گيربكس و جعبه دنده‌اي براي كم كردن زور موتور نداشتند مانند همان گاريهاي قديمي در سربالايي‌ها متوقف مي‌ماندند.
با ظاهر شدن اولين اتومبيل فوراً فرهنگي در كنار فرهنگ صنعتي منشعب شد و شكل يافت كه از سرعت بيشتر مايه مي‌گرفت. در سال 1324 جمع كل اتومبيل‌هاي ايران به 5 دستگاه مي‌رسيد. اولين اتوبوسهايي كه در ايران بكار افتاد به قوطي كبريتي مشهور بودند. سپس اتوبوس‌هاي بنز به كار افتاد و به شكل انواع يك طبقه امروزي از دانمارك وارد گرديد. بعد از استقبال مردم، عده اي نيز موتورهاي كاميون را وارد نموده و با نصب اتاق اتوبوس روي آن در خط تهران، شميران و ري شروع به كار نمودند. وسايل نقليه كه بدينسان به وجود آمد و مورد استفاده قرار گرفته و باعث سرعت بخشيدن به امر ارتباط حمل و نقل مسافر گشتند زيانها و پيامدهايي هم داشت كه گاه از سود حاصل از سرعت ارتباط فراتر مي‌رفت.

با توسعه شبكه راهها و پيشرفت تكنولوژي در جهت مجهز شدن اتوبوسها و اطمينان بيشتر در مسافرت با آنها، امروزه در ايران اتوبوس بيش از هروسيله نقليه ديگر چه در داخل شهرها و چه براي مسافرتهاي خارج شهري مورد استفاده قرار مي‌گيرد. اين امر خود وجود پايانه و ايستگاههاي اتوبوس شهري و بين‌شهري را طلب مي‌كند. يكي از موارد ضروري مهم در طراحي و احداث اين مجموعه‌ها توجه به ابعاد و اندازه‌ها و استانداردهاي اتوبوس و نيز روشهاي مطلوب در ايجاد مسيرها و جاي پارك و فضاهاي لازم براي مانور آنها است.

حمل و نقل مسافر در كشور  
با توجه به محدود بودن پوشش شبكه‌هاي حمل و نقل ريلي، هوايي و دريايي كشور، بخش عمده‌اي از جابه‌جايي مسافران در كشور (بيش از 90 درصد) توسط ناوگان حمل و نقل جاده‌اي صورت مي‌گيرد. بطوري كه سهم حمل‌و نقل هوايي و ريلي بسيار كم و تقريباً يكسان است. اين موضوع ما را برآن مي‌دارد تا به فكر افزايش توان اين بخش از حمل و نقل باشيم.
در سالهاي اخير به سبب قيمت بسيار بالاي وسايل نقليه عمومي مسافربري، كنترل دولتي نرخ خدمات و عدم تطابق نرخهاي تعيين شده باقيمت تمام شده خدمات، سرمايه‌گذاران انگيزه‌اي براي سرمايه‌گذاري در اين بخش نداشته‌اند و اين موضوع موجب شده است كه بخش حمل و نقل مسافر از فناوري روز دنيا فاصله
بگيرد و كيفيت خدمات اين بخش تنزل يابد. از جمله راهكارهايي كه براي ارتقاي كيفيت خدمات حمل و نقل مسافر مورد توجه قرار گرفته است، مي‌توان به بازنگري ضوابط تأسيس و فعاليت شركت‌هاي حمل و نقل مسافر، نوسازي ناوگان حمل و نقل، برقراري سرويس‌هاي ويژه با خدمات رفاهي بويژه، درجه‌بندي مؤسسات حمل و نقل،درجه‌بندي مؤسسات حمل و نقل و رانندگان، ايجاد شبكه رايانه‌اي فروش بليط و ايجاد مراكز فروش بليط در سطح شهرها و آموزش رانندگان اشاره كرد.

و...