پاورپوینت بررسی معماری و طراحی داخلی ایستگاه مترو شهر تایپه اثر گروه معماری Che Fu Chang
 
 
بخشی از مطلب
معماری و طراحی داخلی ایستگاه مترو ؛ زمانی در حدود ۲۰ سال از افتتاح نخستین خط مترو در شهر تایپه، پایتخت کشور تایوان، میگذرد. با توجه به اینکه سیستم مترو این شهر زیرزمینی است، ورودی ایستگاه‌ مترو در خیابان‌های این شهر به طور معمول ظاهری مانند قوطی کبریت دارند، همچون بسیاری از شهرهای دیگر دنیا. این فرم از طراحی ورودی‌ برای ایستگاه‌های مترو، هیچ گونه فرصتی برای برقراری تعامل با محیط بیرون را بوجود نخواهد آورد.
 
معماران: گروه معماری Che Fu Chang
 
موقعیت پروژه: تایپه، تایوان
 
زیربنای پروژه: ۱۹۵۲۵ مترمربع
 
سال ساخت پروژه: ۲۰۱۳
 
در طرح توسعه خطوط مترو یک خط مترو بلندپروازانه در نظر گرفته شده بود که قطعا می‌توانست منجر به افزایش جذابیت‌های این شهر شود. این طرح توسعه بوسیله سازمان حمل و نقل عمومی شهر منتشر شده است. محل پیشنهاد شده برای یکی از ایستگاه‌های این خط در بزرگ‌ترین فضای سبز شهر قرار دارد. این فضای سبز متعلق به پارک جنگلی دن فارست است. این سایت فرصتی فوق العاده را برای معرفی ایده‌ای جدید در رابطه با طراحی ایستگاه‌های مترو، بوجود خواهد آورد.
 
طرحی که تیم طراحی در مسابقه برای این ایستگاه مترو پیشنهاد داده بودند، به طور کامل خارج از تصور داوران مسابقه بود و تفاوت چشمگیری با طرح‌های معمول و شبیه به قوطی کبریت داشت. این ایستگاه به معنای واقعی کلمه با محیط اطراف خود تعامل برقرار کرده است و در این طرح مرزهای میان ایستگاه مترو و پارک در هم شکسته شده‌اند. اما ارائه این طرح بحث‌های فراوانی را در میان ادارات دولتی به راه انداخت. پس ازگذشت زمانی طولانی، تصمیم نهایی در ارتباط با ساخت این ایستگاه توسط شهردار شهر تایپه اتخاذ شد و این طرح رادیکال توانست به مرحله اجرا نزدیک شود. یکی از اهداف طرح پیشنهادی برای این ایستگاه تبدیل نقش ایستگاه مترو از یک سرویس حمل و نقل منفعل، به یک مرکز شهری پر جنب و جوش بوده است که می‌تواند موجب ارتباط مردم و محیط اطراف شود. استراتژی قرار دادن ایستگاه مترو در پارک ورودی را در قسمت شمالی بوجود آورده است که در گذشته فعالیت بسیار کمی در آن صورت می‌گرفته و استفاده مفیدی از آن نمی‌شده است. در نتیجه دسترسی به پارک با سهولت بیشتری انجام خواهد شد و ایستگاه به نقطه اتصال مفرحی تبدیل شده است که شهروندان را به سوی مقاصد و فعالیت‌های متنوعی هدایت می‌کند.
تلاش بر این بوده است تا طرح این ایستگاه متناسب با ویژگی‌های سایتی باشد که در آن قرار گرفته است و گویی در فرم زمین پارک ذوب شده است. در این طرح از یک فرم به شکل نیم دایره استفاده شده است که تا سطح زیر همکف ادامه دارد و باعث شده است که طراحی محوطه برای این ایستگاه مترو تا این سطح ادامه یابد. خالی شدن این بخش از زمین محوطه ایستگاه امکان رساندن نور و هوای تازه را برای بخش استوانه‌ای شکل و تاریک ایستگاه، فراهم کرده است. با چینش و کنترل فضاهای طبقات مختلف، لایه‌هایی از پلازا، راهرو، و فضای ملاقات بوجود آمده است و گیاهان کاشته در اطراف این ساختمان منجر به جذب صدای ناشی از فعالیت‌های مختلف افراد شده است و در نتیجه آلودگی صوتی کمتری در این ایستگاه وجود دارد. مسافران با پیاده شدن در این ایستگاه، بر اساس غرایز زیستی که دارند به دنبال نور خورشی و نسیم خواهند رفت و به سمت پارک هدایت خواهند شد. انتقال میان محیط داخل و خارج لذت بردن از طبیعت را همراه خواهد داشت و در نهایت رفت و آمد روزانه در این ایستگاه به سفری فوق‌العاده تبدیل شده است