تجهیزات نبایستی بر اثر مه گرفتگی، باد شدید، گرد و غبار، دود، بو و حشرات آسیب ببیند. زمین نباید آلوده باشد و برای گسترش فضا، زمینهای آزاد اطراف  نیز در نظر گرفته شوند. - جهت

شود. طبق اطلاعاتی که درنویفرت ارائه شده  است در یک بیمارستان شش طبقه ،

بهترین جهت برای اتاق درمان و جراحی بین شمال غربی و شمال شرقی جنوب به جنوب شرقی مناسب است است. نمای بخش پرستاری در جهت آفتاب صبحگاهی دلپذیر، گرمای کم، مزاحمت کم نور آفتاب (احتیاج به تاریک کردن اتاق نیست)، هوای ملایم در عصر ها، اتاقهایی که رو به شرق و غرب هستند به نسبت  دارای آفتاب گیری بیشتر هستند اگر چه از آفتاب زمستانی بهره کمتری می‌‌برند.

رفت وآمد در هر طبقه در یک  راهروی اصلی به عرض 3/6 متر متمرکزبوده است.....

جهت بخش‌های بیمارستان که دارای

بیمارستانها را می‌شود به گروههای زیر تقسیم کرد: کوچک‌ترین (تا ۵۰ تخت)، کوچک (تا ۱۵۰ تخت) استاندارد (تا ۶۰۰ تخت) و بزرگ. حمایت کنندگان مالی بیمارستانها ممکن است دولت، بنیادهای نیکوکاری یا خصوصی یا ترکیبی از اینها باشند. بیمارستانها را می‌توان از جهت نوع فعالیت به بیمارستانهای عمومی،تخصصی و دانشگاهی تقسیم کرد.- بیمارستانهای دانشگاهیبیمارستانهای دانشگاهی با بیشترین ظرفیت خدماتی را می‌توان برابر با دانشکده‌های پزشکی و بیمارستانهای عمومی بزرگ دانست. آنها امکانات تشخیص و درمانی گسترده‌ای دارند و به طور اصولی پژوهش و آموزش را به پیش...............


-ساختمان اطاق عملدرباره چگونگی طراحی و بنای اطاق عمل نظرات و آراء فراوانی وجود دارد . طرح و بنای اطاق عمل در همه بیمارستانها یکسان نیستند و بی شک بین اطاقهای عمل مختلف ، متناسب با نیازها و امکانات بیمارستان و نوع بیماران مورد پذیرش تفاوتهایی به چشم می خورد . ولی هدف اصلی در تمامی این طرحها افزایش هر چه بیشتر ایمنی بیمار و کارکنان اطاق عمل می باشد اطاقهای عمل باید بگونه ای طراحی و بنا شوند که از سویی انتشار عفونت به داخل حوزه عمل جراحی را مانع شوند واز سوی دیگر سرایت عفونت از این اطاقها به بخشهای دیگر بیمارستانرا جلوگیری نمایند. به طور کلی ساختمان اطاق عمل باید دارای چهار منطقه کاملا" مشخص باشد .



شکل یک ساختمان،به شدت از چگونگی دسترسی به آن و مسیرهای رفت وآمد متاثر است . بنابر این ، در این مورد تصمیم گیری شود که یک شکل مانند ستون فقرات با شعبات (دپارتمانهای فردی ) انتخاب شود یا مسیرهای رفت آمد از یک هسته مرکزی به شکل شعاعها خارج شوند .از مسیرهای رفت و آمد مستقل باید پرهیز کرد زیرا آنها هر گونه کار گسترش را پر هزینه و قابل قطع شدن می سازد. تنظیم ارتباطات عمودی داخل یک بیمارستان باید طوری طراحی شود که قسمتهای عملکردی – مراقبت ،درمان ، تامین ، دسترسی به بیماران ممنوع الملاقات ، حیاط سرویس ، پارکینگ زیرزمینی ، انبارها به صورت کار آمد به هم مرتبط باشند..........
راهروها باید برای بیشترین مانور گردشی طراحی شوند. در کل، راهروهای دسترسی بایستی حداقل دارای ۵۰/۱ متر پهناداشته باشند. راهروهایی که  بیماران را با تخت متحرک جابجا می‌کنند  باید حداقل دارای پهنای موثر ۲۵/۲ متر باشند. سقف معلق در راهروها می‌توانند تا ۴۰/۲ متر ارتفاع داشته باشند. پنجره‌های نورگیر وهواگیر نبایستی بیش از ۲۵ متر از یکدیگر فاصله داشته باشند. پهنای مفدار راهروها نباید توسط برآمدگیهای دیوار، ستونها و عناصر دیگر ساختمان مختل و محدود شود.  در  را هروهای بخش باید با توجه به مقررات داخلی در برای خروج دود سیگارتعبیه