قوس در راهسازي
    هندسه قوس‌ها
    قوس‌هاي آميخته
    قوس‌هاي پيوندي
    اجزاي كلوتوئيد
    بربلندي
    پياده كردن قوس پيوندي
    قوس‌هاي قائم
    كمترين فاصله ديد
    به همراه نقشه ها
 

مسير راه را مي‌توان با يك خط شان داد كه آن را محور راه مي‌نامند. هنگامي كه راستاهاي مسير بدست آمد در محل برخورد آنها قوس‌هاي دايره‌اي طراحي مي‌نمايند. در نماي 1 قرارگيري قوس بين دو راستاي مسير نشان داده شده است.
قوس‌‌ها از ديدگاه هندسي بخشي از پيرامون دايره مي‌باشند كه آنها را قوس‌هاي ساده يا دايره‌اي مي‌ناميم. در نماي 2 اجزاي ساده هندسه قوس‌ها و در نماي 3 اجزاي فرعي قوس‌ها نشان داده شده است كه از فرمول زير بدست مي‌آيند:
در پاره‌اي از كشورها همانند آمريكا، طراحي قوس بر پايه روش درجه‌بندي قوس D يا α مي‌باشد و برابر است با زاويه مركزي روبروي كمان 100ft (30.48متر) كه به طور قراردادي برابر است با:
(با تبديل راديان به درجه)D=100ft/R
(شعاع به متر)D=1746.37/R
(شعاع به فوت)D=5729.578/R
منظور از درجه قوس، ميزان انحنا يا تيزي قوس (سختي) مي‌باشد. هرچه D يا α كمتر باشد (شعاع قوس بيشتر گشته)، قوس ملايم‌تر و نرمتر است و رانندگي در اين قوس‌ها آسان‌تر است. هرچه D بيشتر باشد، قوس تيزتر و رانندگي بر روي اين قوس دشوارتر (با كاهش سرعت) مي‌باشد.