فهرست مطالب
> معرفی سبک سوپر مدرن
> موزه ی گوگنهایم فرانک گهری
> ساختمان مقر دفاتر ملی هلند در پراگ
> سالن کنسرت والت دیزنی
> شهر فرهنگی گالیثیا
> پاویون آب شیرین
> پاویون آب شور
> پایانه ی بین المللی یوکوهاما
> ساختمان هنرکده ی گراتس
بخشی از مطلب
عصر دوم رسانه ها با ظهور مجموعه ی نوینی از سیستم هایی که شیوه ی ساخته شدن هویت انسان ها را تغییر دادند شکل گرفته است. فضای مجازی اینترنت اساسی ترین و کامل ترین مظهر این وضعیت است. دنیای مجازی کامپیوتر و اینترنت تفاوت زیادی با جهان و روابط اجتماعی بیرون دارد. روند دیجیتالی شدن افراد، گروه ها و روابط در قلمرو اینترنت، مرزهای روابط انسانی را در ابعاد زمانی و کیفی امتداد داده است. از این رو کامپیوترها و سیستم های ارتباطی و کشف رمز و برنامه ریزی ژنتیک همگی تقویت کننده و در امتداد ذهن انسان ها هستند. اینکه چگونه و به چه چیز می اندیشیم در کالاها و خدمات و غیره تجلی می یابد. گرچه اسلاف علمی و صنعتی تکنولوژی های اطلاعاتی مبتنی بر الکترونیک را می توان پیش از دهه ی ۴۰ سراغ گرفت اما طی جنگ جهانی دوم و پس از آن بود که پیشرفت های تکنولوژیک عمده ای در الکترونیک رخ داد: یعنی اولین کامپیوتر قابل برنامه ریزی و ترانزیستور که منشأ میکروالکترونیک و هسته ی حقیقی انقلاب تکنولوژی اطلاعات در قرن بیستم بود. لذا تنها در دهه ی ۷۰ که تکنولوژی های جدید اطلاعاتی در سطحی گسترده انتشار یافتند توسعه ی توأمان خود را شتاب بخشیدند و در پارادایمی جدید گرد هم آمدند.
با پیشرفت و توسعه ی کامپیوتر و به خصوص برنامه های گرافیکی، حرفه های طراحی عمیقا تحت تأثیر انقلاب دیجیتال قرار گرفت و به کارگیری ابزار کامپیوتری جزو لاینفک روندکاری بیشتر دفاتر معماری شد. اما در سال های اخیر با رویکرد برنامه های پیشرفته ی طراحی شاهد شکل گیری معماری مجازی و یا به یک معنی عام معماری سوپر مدرن به معنای بازنمایی الکترونیکی طراحی و معماری هستیم.
ساختمان مقر دفاتر ملی هلند در پراگ از سال ۱۹۹۲ تا ۱۹۹۷ طراحی و به اجرا رسید. این ساختمان در کنار رودخانه ی ولتاوا در بافت تاریخی پراگ و در میدان شهر واقع است. ساختمان به خاطر حجم و به خصوص برج ورودی آن در بین مردم پراگ به نام ساختمان جینجر و فرد (زوج رقاص مشهور آمریکایی) معروف است. ورودی ساختمان به شکل برجی پویا با ستون های مواج و تلفیقی از شیشه رو به میدان و بافت تاریخی شهر طراحی شده است.
طرح شهر فرهنگی گالیثیا یکی از مهم ترین طرح های پیتر آیزنمن است. این طرح طی مسابقه ای به سال ۲۰۰۱ به آیزنمن واگذار شد. سایت پروژه در ناحیه ی شمال غربی اسپانیا قرار دارد. شهر فرهنگی گالیثیا براساس برنامه های پیشرفته ی کامپیوتری و با استفاده از بازسازی مجازی سایت طراحی و مدل سازی شده است. فرم اصلی طرح براساس توپوگرافی زمین عینا بازسازی شده است. قرار بود در طرح آیزنمن سنگ های استخراج شده از سایت به طور طبیعی به عنوان مصالح ساختمانی در سازه بتنی آن به کار روند. ولی به خاطر هزینه ی سرسام آور برش سنگ ها از این کار صرف نظر گردید.