بخشی از مطلب
اسپادان یا اسپادانا به زبان یونانی ، سپاهان به زبان پهلوی ، اصفهان به زبان عربی و بالاخره اسپهان به زبان پارسی امروز شهری است بسیار قدیمی ( اما قدمت آن تا قبل از دوره ساسانی بر اساس مدارک موجود چندان روشن نیست)موزه بزرگ و گرانبهایی است که دنیایی از شگفتی های هنر ایرانی و اسلامی را در خود جای داده است . در دوره ساسانی که دوران رشد شتابان شهرنشینی نام گذاری شده است ، روستاها یکی بعد از دیگری به شهر تبدیل می شدند.
در این دوره شهر اصفهان به صورت یک شهر کامل که خصوصیات یک شهر معتبر را داشته باشد نبوده ، بلکه مجموعه ای بود از روستاهای پراکنده که مهم ترین آنها عبارت بودند از : یهودیه، جی و چند آبادی کوچک اقماری آن .
اصفهان در عصرصفویه
شهر اصفهان در ادوار تاریخی مختلف تغییرات قابل توجهی را در خود جای داده است، اما آنچه امروز به عنوان ساختار شهر مورد نظر می باشد، بیشتر همان ساختار گسترش یافته صفوی است این دوره یکی از نقطه های اوج معماری و شهرسازی این دیار است. اهم تحولات رخ داده در این دوره عبارتند از:
ـ احداث میدان نقش جهان به عنوان مرکز جدید شهری
ـ ارائه طرح از پیش فکر شده برای اصفهان و مطرح کردن اصفهان به عنوان باغ شهر
ـ طراحی یک الگوی توسعه شهری ، با استفاده از دو عنصر رودخانه ( طبیعی ) و چهار باغ ( مصنوعی ) و قرار دادن عملکرد تفریحی ، سیاحتی در حاشیه چهارباغ و در تلفیق ماهرانه آن با زاینده رود و سی و سه پل.
یک سیستم انفعالی سیستمی است که در آن گرمایش و سرمایش ساختمان بطور طبیعی و با استفاده از عوامل طبیعی مثل خورشید،بادو.... انجام گیرد. به عبارت دیگر سیستم انفعالی چیزی جز خود ساختمان نیست. در چنین سیستمی بعضی از عناصر و اجزا مختلف عملکردی چند گانه دارند که بطور مثال دیوارها علاوه بر تشکیل جداره های خارجی ساختمان، عمل جذب حرارت، ذخیره سازی و توزیع حرارت را نیز بعهده دارند.و....