حمام آقا نقی مربوط به دوره صفوی است و در اردبیل، ابتدای خیابان سعدی، میدان عالی قاپو واقع شده. این اثر در تاریخ 11 مرداد 1376 با شماره ثبت 1896 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسید.
در این پاورپوینت به بررسی حمام آقا نقی به عنوان یک نمونه حمام ایرانی در معماری ایرانی پرداخته ایم.و با بررسی پلان ها و تصاویر این پروژه،به طور کامل آن را معرفی نموده ایم.همچنین نحوه ی شکل گیری حمام در ایران ،انواع حمام و الگوهای فضایی آن را در این نمونه موردی به تفصیل بیان کرده ایم.حمام آقا نقی مربوط به دوره صفوی است و در اردبیل، ابتدای خیابان سعدی، میدان عالی قاپو واقع شده. این اثر در تاریخ ۱۱ مرداد ۱۳۷۶ با شماره ثبت ۱۸۹۶ به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسید.
امروزه حمام آقا نقی و محله پیرامون آن به "آقا نقی" معروف است. آقا نقی ظهیر السلام از رجال دوره قاجار بوده که در سال 1297، لقب "موتمن الرعایا" گرفته است. بر اساس بررسی های سازمان میراث فرهنگی، در این بنا، دو مرحله ساختمان متفاوت با فاصله زمانی حدود دویست سال قابل تشخیص است. این مطالعات نشان می دهد که مصالح بخش چال حوض حمام حدودا ششصد و پنجاه سال قدمت دارد و مصالح دیگر قسمتها در حدود چهارصد و پنجاه سال.
بر این اساس، دو حدس می توان زد: اول آنکه حمام در ابتدا کوچک تر بوده و در دوره بعدی توسعه یافته است؛ دوم آنکه در جای حمام فعلی حمام یا بنایی قدیمی تر بوده است که از آجرهای آن در ساخت چال حوض استفاده کرده و بخش های دیگر را با آجرهای جدیدتر ساخته اند. در دوره های بعد، با پر کردن چال حوض، این قسمت را حمام زنانه کرده اند. در همان زمان، کف سربینه را نیز بالاتر آورده اند و در نتیجه، حوض سربینه در زیر خاک مدفون شده است. در سی سال گذشته، تعریض خیابان مجاور حمام موجب تخریب سردر و هشتی و قسمتی از سربینه شده است. سازمان میراث فرهنگی در سال های اخیر بنا را مرمت کرده و کف سربینه و چال حوض را به صورت گذشته آنها در آورده است.
این حمام سه بخش اصلی دارد: سربینه و گرم خانه و چال حوض. قسمت میانی سربینه فضایی با قاعده مربع است که طاق رسمی بندی مرتفعی آن را پوشانده است. در هر وجه این فضا، سکویی با قاعده نیم هشت عقب نشسته که امروزه یکی از آنها از بین رفته است. بر پیرامون سکوها نیز، سکوی باریکی وجود دارد که به نظر کارشناسان، از الحاقات دوره پهلوی است. طاق سربینه و التهای رسمی بندی آن پوشیده از نقوش گیاهی و تصاویر مختلف بوده که سربینه را فضایی رنگین و مجلل می ساخته است. حوض هشت گوش میانی سربینه با جوی هایی تا لبه سکوها امتداد یافته است. بدین ترتیب، مراجعان پس از شستن پا به سکوها پا می گذاشته اند.
میان در، فضایی هشتی مانند است. راه خروج از سربینه و ورود به گرم خانه در امتداد محورهای این فضاهاست، اما این فضاها چنان قرار گرفته اند که جهت حرکت در میان در تا حد زیادی تغییر زاویه می دهد. گرم خانه متشکل از سه فضای اصلی و نیز فضاهای فرعی وابسته به آنهاست. فضای میانی قاعده ای مربع شکل و طاقی رسمی بندی دارد. راه ورود به گرم خانه از میانه این بخش می گذرد و درگاه خزینه در برابر آن قرار دارد. بدین ترتیب، محوری قوی پدید آمده که دو فضای عقب نشسته در ابتدا و انتهای آن بر ورودی گرم خانه و خزینه تاکید می کنند. در طرفین گرم خانه، دو فضا با قاعده مستطیل قرار دارد. هر یک از این دو فضا در امتداد محور خود توسعه یافته و فضاهای خصوصی تر پدید آمده است. یکی از این فضاها به حوض گرم خانه اختصاص یافته است. در سوی جنوب غربی گرم خانه، فضایی طویل قرار دارد که آن را با ردیفی از تویزه ها پوشانده اند و چال حوض بزرگی در میانه آن است. در طرفین این فضا، طاق نماهایی برای شستشو و تماشای شناگران وجود دارد.
چنان که گذشت، دستگاه ورودی این حمام در دوره اخیر تخریب شده و اطلاعی از وضع گذشته آن در دست نیست. امروزه، درگاه ورودی حمام به فضایی کوچک باز می شود که نقش هشتی دارد وبه سربینه راه می یابد.