وجه تسمیه 
اسم ثبت شده در وزارت كشور((گابيه )) است. كه از دو بخش ((گا))و((بيه) تشكيل شده است گا به معني آبي كه گاه مي آيد و گاهي نمي آيد
به گفته دهيار :400 ساال پيبش در اين روستا سدي وجود داشت كه براثر تغييرات جؤي گاهي داراي آب بود وگاهي خالي .
اين روستا گاويه هم ناميده ميشود كه به معني استهكامات ودژ است.
اين روستا پس از انقلاب امام ده ناميده شد كه به سه بخش امام ده-اربو كلايه و سادات محله تقسيم شده است. 
مسکن و معماری در روستای امام ده
 
مسکن یکی از نیازهای اساسی انسان است که همراه با توسعه و ارتقاء سطح زندگی ابعاد مختلف و پیچیده ای پیدا می کند. مسکن در گذشته بیشتر مفهوم سر پناه بود در حالیکه امروز مسکن مهمترین کانون تجلی حیات فرهنگی و اجتماعی افراد جامعه محسوب می شود. و بخش قابل ملاحظه از فعالیت های اقتصادی نیز در آنجا انجام می گیرد. مشخصه کمی و کیفی مسکن مانند سطح مسکونی و برخورداری از تسهیلات زندگی چه بصورت مستقیم نظیر آب و برق و تلفن و مصالح بکار برده شده و چه بصورت غیر مستقیم نظیر دسترسی به مراکز آموزشی، درمانی، تجاری و ... یکی از مهمترین شاخص های توسعه اقتصادی و اجتماعی محسوب می شود و ملاک رده بندی جوامع مختلف در زمینه توسعه پایدار قرار می گیرد( گروه پژوهشگران ایران ،1374 : 114).
 
 
 
خانه های روستا و نمای محله
 
در این روستا خانه های قدیمی و خانه های جدید و به شکلهای مختلف دیده می شود که در میان باغ ها و درختان سرسبز و یا در اطراف شالیزار قرار دارد. و راههای پر پیچ و خم دارد که ناشی از ساخت و تعیین محوطه های خانه می باشد وحد و مرز مشخصی را نشان نمی دهد. درست است که محوطه های خانه ها بطور نامنظم مشخص شده است ، اما از درون دارای مرزبندی و تقسیم بندی مشخصی است.
 
 
 
محوطه خانه های روستای امام ده
 
هر محوطه خانه ای به وسیله پرچین هایی (حصارهای دور خانه)  مشخص شده است و این پرچین ها (حصارهای دور خانه) علاوه بر مشخص کردن فضای هر خانه ، محافظی برای باغها در مقابل طیور و چهارپایان است.
 
پرچین ها در این روستا از جنس چوب، حصیر، نی، و امروزه بیشتر از بلوک سیمانی است، که پرچین های از جنس چوب ، نی ،حصیر بصورت نامنظم و بدون ترتیب می باشد ولی پرچین های از جنس بلوک سیمانی دارای نظم و ترتیب است. بیشتر خانه های این روستا درب ورودی ندارد و خانه هایی که درب دارند در میان روز همیشه باز است.
 
در هر یک از خانه های اهالی این روستا چاه آب، حوضچه های آب سیمانی، باغچه های زیبای سبزی و گل، درختان میوه ، درختان صنعتی و همچنین درخت توت برای کرم های ابریشم و ساختمانهایی نظیر: تلمبار، طویله، لانه مرغ، کندوج(خزانه برنج) به چشم می خورد. در ضمن باید گفت: خانه های این روستا معمولاً دارای حیاط های وسیع و بزرگ هستند.
 
 
 
خانه های سبک قدیم
 
مصالح ساختمانی
 
در گذشته مصالح ساختمانی که برای ساخت خانه در این روستا بکار می بردند از محیط و طبیعت خود تهیه می کردند که این مصالح عبارتند از :چوب، طناب (وریس) که از پوست درختان تهیه می شود، و طناب که از ساقه برنج(کُلُش) تهیه می شود، کاه گِل (مخلوط گل و ساقه برنج )، سنگ ، فَل(سبوس برنج)، و... .اغلب مصالح ساختمانی را خود از منابع طبیعی اطراف خود تهیه می نمودند (مشاهدات و نقل از: مرحومه شهربانو حسن دوست اربوکلایه، صمد حسن دوست اربوکلایه).
 
پی ریزی و زیر سازی
 
از ویژگی اصلی خانه های قدیمی بلند بودن پی خانه ها می باشد و دلیل آن این بود که خانه از نم و رطوبت در امان باشد.
 
برای ساختن پی خانه ابتدا سطح زمین را صاف و هموار می کردند و روی آنرا می کوباندند و سپس کرسی و پی را با سنگ و کاه گل (گل+ساقه برنج) می ساختند و باید گفت: هر کس توان خریدن سنگ را نداشت و با همان کاه گل (گل+ساقه برنج) و فَل (سبوس برنج) پی خانه خود را می ساخت و روی پی را با کاه گل (گل+ساقه برنج) به وسیله دو چی(ماله) یا دست می پوشاندند. تا این قسمت کار به خاطر جلوگیری از سرایت رطوبت به پایه های چوبی ساختمان بوده است، بعد با تکه های سنگ صاف روی پی ها را می پوشاندند. وقتی زیر سازی اول به پایان رسید، ابتدا چوب های کوتاه به طور قائم قرار می دادند و سپس الوارهای استوانه ای قرار می دادند و لابه لای آنها کاه گل می ریختند تا محکم و استوار شود و سپس عکس الوارهای استوانه ای دوباره الوارهای قطور قرار می دادند و سپس الوارهای بلند و قطور استوانه را روی آنها قرار می دادند و با طناب محکم می بستند و بعد از آن تیرهایی بصورت عمودی روی الوارهای استوانه ای قرار می دادند و سپس بصورت افقی تیرهایی را روی تیرهای عمودی قرار می دادند که به این صورت زمینه را برای کف خانه آماده می نمودند و روی آنرا کاه گل (گل+ساقه برنج) و فل (سبوس برنج) می پوشاندند تا کف خانه آماده شود. (مشاهده و نقل از: مرحومه شهربانو حسن دوست اربوکلایه، صمد حسن دوست اربوکلایه).
 
دیوار
 
دیوارها در گذشته از چوب و کاه گل (گل+ساقه برنج) ساخته می شد و دو نوع بوده است:
 
1ـ زگمه ای( ورجینی)
 
2ـ زیگالی
 
 
 
1ـ دیوار زگمه ای یا ورجینی
 
این نوع دیوار از الوارهای گرد و استوانه ای است که زگمه یا ورجین اطلاق می شود که بر روی هم چیده می شود . وانتهای الوار را گود می کنند تا سرهای الوار با هم متصل شود و با طناب محکم می بستند. این نوع دیوار بسیار مقاوم و محکم بوده است و قدیمیترین نوع ساخت دیوار است.
 
2- دیوار زیگالی
 
رایجترین فن دیوار سازی بوده است و نازک تر از دیوار زگمه ای بوده است که تیرک های عرضی (زیگالی)را بطور افقی یا مورب قرار می دادند. نسبت به دیوارهای زگمه ای جدیدتر بوده است.
 
و در انتها دیوارها را با کاه گل (گل+ساقه برنج) می پوشاندند در آخر فقط کاه گل دیده می شد و کار را با ماله (دوچی)صاف می کردند. معمولا دیوارها را برای ساخت اتاق ها بکار می بردند.
 
پنجره ها و درب ها
 
معمولا در خانه های قدیمی پنجره دیده نمی شود و یا اگر پنجره ای باشد خیلی کوچک است و به این دلیل است است که از سرما در زمستان در امان باشند و گرما از اتاق خارج نشود و کاملاً حفظ شود. درب های اتاق بسیار کوتاه می باشد بطوریکه کسی که قد بلند است کاملا خمیده وارد اتاق می شود. و از جنس چوب ساخته می شدند (مشاهده و  نقل از:  صمد حسن دوست  اربوکلایه).
 
بام ها
 
بعد از اتمام دیوارها شروع به ساختن بام خانه می کنند که معمولاً سقف خانه را بلند می گیرند. ابتدا برای ساختن سقف خانه تیرهای افقی را بر روی دیوارها قرار می دادند و چهار طرف این تیرها به صورت تضاد چوب های قطور استوانه ای قرار می دادند و با طناب محکم می بستند و به صورت مثلثی به سمت بالا چوب ها را به هم متصل می کنند و متصل کردن چوب ها بوسیله طناب صورت می گیرد و در انتها نوک بام را تیز و با شیب تند درست می کردند تا باران به سمت پایین کاملا سرازیر شود و روی آن را با گالی یا ساقه برنج(کُلُش) می پوشانند و نوک آنرا یک گمج سفالی و یا سطل پلاستیکی قرار می دادند تا ساقه های برنج (کُلُش) یا گالی از شدت باد بلند نشود ( نقل از: صمد حسن دوست اربوکلایه).
 

 

فهرست مطالب

 
وجه تسمیه
 
تقسیمات جغرافیایی
 
تصاویر هوایی
 
تصاویری از خود روستا
 
موقعیت بنا
 
تاریخچه
 
زبان
 
آداب و رسوم
 
معیشت
 
آب و هوا
 
بارش
 
انواع بادها
 
بازه جمعیتی
 
شبكه های دسترسی
 
انواع مراحل رشد و توسعه
 
معماری قدیم و جدید روستا
 
بررسی  نقشه خانه های روستا
 
بررسی متریال خانه های روستا
 
بررسی سیستم خانه های روستا
 
بررسی نقاط ضعف و قدرت روستا
 
حوضه آبگیر
 
پوشش گیاهی و.....روستای امام ده  در شهر لاهیجان می باشد