سيماي عمومي استان گيلان
1_ بررسي موقعيت استان 
استان گيلان واقع در شمال ايران با مساحتي بالغ بر11471 کيلومتر مربع بيست و سومين استان کشور از نظر وسعت مي باشد که 9% کل مساحت کشور را شامل مي شود. طول اين استان با قرارگيري در جنوب درياي خزر از آستارا تاچابکسر (نوار ساحلي) 315کيلومتر و  عرض آن از 25 تا 105 کيلومتر متغير است.
اين استان بين 36 درجه و 36 دقيقه تا 38 درجه و 27 دقيقه عرض شمالي از خط استوا و 48 درجه و 25 دقيقه تا 50 درجه و 34 دقيقه طول شرقي از نصف النهارگرينويچ قرار گرفته دارد که از جانب شمال به کشورهاي استقلال يافته شوروي و درياي خزر، از غرب به استان آذربايجان شرقي، ازجنوب به استان زنجان وازجانب شرق به استان مازندران محدود مي گردد.
بر طبق آخرين تقسيمات سياسي، استان گيلان داراي 11 شهرستان، 31 شهر، 22 بخش، 56 دهستان، 2814 روستا و آبادي مي باشد که مرکز آن شهر رشت است.
پراکندگي آباديها در شهرستانهاي مختلف اين استان بدين ترتيب بوده که بيشترين تعداد آباديها متعلق به شهرستان رودسر (575)وکمترين آنها متعلق به شهرستان بندر انزلي با تعداد (29)آبادي مي باشد.
2_ پستي ها و بلندي ها  
2_1 ارتفاعات                                                                           
ارتفاعات گيلان شامل سه رشته کوه مي باشند: اول سلسله کوههاي تالش که منشعب از کوههاي خلخال و قفقاز است ودردنباله کوه سبلان به موازات درياي خزر ادامه دارد. دوم سلسله کوههاي لاهيجان و ديلمان و عمارلو و خزران و تخت سليمان که به موازات سواحل جنوبي درياي مازندران کشيده شده است و سوم سلسله کوههاي شفت و ماسوله و طارم.
مرتفع ترين کوههاي جنوب شرق گيلان دُرفَک است که در ناحيه سياهکل قراردارد و ارتفاع آن 3500 متر از سطح دريا مي باشد. بلندترين کوههاي غرب گيلان معلم است در جنوب ماسوله که 3096 متر بلندي آن است و مرتفع ترين کوههاي جنوب غربي وني است در جنوب امامزاده ابراهيم که ارتفاع آن 3050 متر مي باشد و از ديگر ارتفاعات مهم اين استان، گوانه کل در شرق گيلان (جنوب اشکور) با 3350 متر و تالش کوه در املش با 3000 متر هستند.
کوههاي جنوبي استان گيلان ادامه سلسله جبال البرز مي باشند که موازي ساحل دريا از غرب به شرق کشيده شده در قسمت مرکزي سفيد رود يک مدخل طبيعي  در اين منطقه ايجاد نموده است. 
2_2  جلگه ها
جلگه گيلان با وسعت تقريبي 3600 کيلومتر مربع پر آب ترين و حاصلخيزترين مناطق ايران است. اين جلگه شامل ناحيه آبرفتي است که بين دامنه هاي شمالي کوههاي البرز و سواحل جنوبي درياي خزر قرار دارد و از آبرفت رودهاي جاري در اين منطقه بوجود آمده است و به دو بخش جلگه هاي باريک شرقي و شمال غربي و جلگه هاي مرکزي تقسيم مي شود.
الف)  جلگه هاي باريک شرقي و شمال غربي 
اين ناحيه جلگه اي در شمال غرب و شرق استان گيلان به صورت نوار باريکي بين سواحل خزر و دامنه هاي شمالي البرز با وسعت بسيار کمي واقع شده است و مستقيما تحت تاثير آبرفتهاي تعداد زيادي از رودخانه هاي ساحلي با خصوصيات سيلابي قرار مي گيرد و شامل دو بخش است: نخست جلگه هاي بلند که در آن رود ها بستري عميق احداث کرده اند و با تجاوز از بستر به هنگام طغيان بر وسعت محدود که داراي شيب ملايمي بوده و بخشهاي زير در آن قابل تشخيص است:
مخروط هاي رسوبي که در مصب رودهائي چون گرگانرود، قلعه رودخان، پسي خان و صيقلان رود تشکيل شده است مناطق باتلاقي در حاشيه ساحل مانند مرداب لنگرود در شرق و مرداب انزلي در مرکز، رشته تپه هاي ماسه اي جديد که به موازات خط ساحلي کشيده شده است و نيز بر جستگي هائي که در دو طرف مسير رودخانه ها واقع شده اند.
ب) جلگه مرکزي 
اين جلگه در مثلثي که در حد فاصل امامزاده هاشم _ انزلي_ چمخاله تشکيل مي شود، قرار دارد و برخلاف جلگه هاي شرقي و شمال غربي وسعت زيادي را دارا مي باشد و آنچه سبب اين وسعت زياد گرديده عبارتست از، وجود گسلي که رشته کوههاي غربي را از سلسله جبال البرز جدا نموده و سبب حرکت طبقات زمين به سمت شمال گرديده، رسوباتي که توسط سفيد رود در اين ناحيه به جاي مانده و تبخير شديد و عوامل ديگر که باعث پائين آمدن سطح آب درياي خزر گرديده است
3_منابع آب در استان (آبهاي سطخ الرضي و تحت الارضي)
استان گيلان به دليل موقعيت جغرافيائي خاص خود داراي منابع آب غني شامل آب رودها، درياچه ها، و به طور کلي آبهاي سطح الارضي و سفره آبهاي زير زميني است.
الف) رودخانه ها   
وزش بادهاي مرطوب دريائي، بخار آب و ابرهاي حاصل از تبخير درياي خزر به ا رتفاع يک هزار متر مي رساند و با نزول باران حاصله حدود 38 رودخانه بزرگ و کوچک را که در اين منطقه گسترده شده است بوجود مي آورد. ميزان آبدهي رودخانه هاي منطقه در تمام طول سال يکسان نبوده و دوره کم شدن آب رودخانه ها معمولا از اواخر فروردين شروع و تا مرداد ماه ادامه مي يابد. 
پر آب ترين و طويل ترين رودخانه جاري در استان گيلان، سفيد رود به طول 650 کيلومتر است که از سلسله جبال زاگرس سرچشمه گرفته و پس از عبور از استانهاي کردستان، آذربايجان و زنجان از راه منجيل در محل امامزاده هاشم وارد دشت گيلان شده و به سمت درياي خزر به جريان خود ادامه داده و در محل حسن کياده به آن مي ريزد. از ديگر رودخانه هاي مهم اين استان، رودخانه هاي فومنات شامل: جاف رود، مرغک، خالکائي، پلنگ رود، ماسوله خان، شاخزر، قلعه رود خان، پسي خان که مساحت تقريبي حوضه آب ريز اين رودخانه ها جمعا 2500 کيلومتر مربع مي باشد.
رودخانه هاي پلرود با حوضه آب ريز 1635 کيلومتر مربع و شلمان رود با حوضه آب ريز 90/391 کيلومتر مربع نيز بعد از سفيد رود از اهميت نسبي در منطقه برخوردارند که اولي از ارتفاعات اشکور و دومي از ارتفاعات ناتشکوه سرچشمه مي گيرند.
ب) درياچه ها   
درياچه خزر داراي وسعتي معادل 438000 کيلومتر مربع مي باشد که از اين مقدار 450 کيلومتر آن در استان گيلان قرار دارد. عميق ترين نقطه آن 998 پا و در جنوب آن واقع شده است. زائده اي که از درياي خزر در حدود 200 کيلومتر مربع مي رسد مرداب انزلي ناميده مي شود که 45 رشته از رودهاي کوچک و بزرگ گيلان وارد آن مي شوند. اين مرداب در توليد مثل و تکثير ماهيان درياي خزر موثر بوده و به عنوان يک راه دريائي براي شهرستان رشت و بندر انزلي مورد استفاده واقع مي شود.
ج) آبهاي زير زميني  
آبهاي تحت الارضي دشت گيلان روي چند صد متر ضخامت از مواد رسوبي رودخانه سفيد رود و سيلابهاي البرز تشکيل مي شود. وفور بارندگي در برخي از دوره هاي سال موجب شده که طبقات مذکور به حالت اشباع درآيند. از طرفي نحوه قرار گرفتن قشرهاي نفوذپذيرسبب تشکيل يک سيستم سفره هاي آبي قابل استخراج شده که، در برخي نقاط به صورت آرتزين مورد بهره برداري واقع گرديده اند معمولا سفره آب نسبت به سطح طبيعي زمين در عمق کم قرار دارد و در فصل بارندگي اين عمق به طور محسوسي کمتر مي شود به طوريکه گاهي از يک متر هم تجاوز نمي کند.
در مناطق برنج خيز سفره آب زير زميني که طبيعتا در بهار تمايل به پائين رفتن دارد بوسيله آب آبياري برنجزارها تغذيه مي شود.
در حاليکه برنجزارها روي طبقات قابل نفوذ قرار گرفته باشند سطح سفره آب زير زميني تا سطح خاک هم صعود مي کند و اين وضع تا آخر فصل آبياري ادامه خواهد داشت. آب اندازي مزارع در اين گونه اراضي باعث اشباع ضخامت يک تا دو متر از قسمت سطح خاک مي گردد.
4_ اوضاع جوي استان     
رشته کوههاي البرز جلگه هاي پست خزر را از فلات مرکزي جدا ساخته و استان گيلان با واقع شدن در اين حد فاصله از آب و هواي خاص معتدل خزري بر خوردار است. به طوريکه کوهستان تالش با جهت شمال_ جنوب و کوهستانهاي البرز با امتداد شرقي_ غربي مانع عبور بخار آب حاصله از درياي خزر و بادهاي مرطوب شمال غربي به داخل ايران بوده است که موجب رطوبت زياد و بارندگي بسيار در ناحيه مي گردند. مهمترين مشخصات اقليمي استان گيلان به شرح ذيل مي باشند: 
_ درجه حرارت متوسط سالانه برابر 7/16 درجه سانتيگراد مي باشد که حداکثر درجه حرارت